Categorie: Geen onderdeel van een categorie

Garantie

Garantie valt onder de categorie persoonlijke zekerheden. In het geval van een garantie (of garantstelling) verbindt een derde zich ertoe de (betalings)verplichting van de oorspronkelijke schuldenaar over te nemen, indien de schuldeiser daar aanspraak op maakt en recht op heeft. De garantie wordt neergelegd in een (schriftelijke) garantieovereenkomst.

In deze blog worden twee praktijkvoorbeelden geschetst die het concept zullen verduidelijken. Vervolgens wordt stilgestaan bij de (belangrijke) verschillen tussen garantie en borgtocht.

Terminologie

De garantsteller: de partij die garant staat.
De waarborgsom: een aanbetaling of zekerheidsstelling door de koper voor de verkoper.

Praktijkvoorbeeld: garantstelling door moedervennootschap

De moedervennootschap kan garant staan voor haar dochtervennootschap. Indien de dochtervennootschap failliet gaat of om een andere reden een verplichting niet kan nakomen, kunnen schuldeisers van de dochtervennootschap bij de moedervennootschap aankloppen.

Praktijkvoorbeeld: bankgarantie

Denk aan de koop van een huis. De verkoper kan de koper om een bankgarantie vragen voor de waarborgsom. De waarborgsom bedraagt over het algemeen 10% van de koopsom. Als de koper uiteindelijk niet aan zijn verplichtingen voldoet, betaalt de bank in beginsel de waarborgsom aan de koper uit.

Garantie versus borgtocht: de belangrijkste verschillen

Bij garantie (op eerste verzoek) is het niet nodig dat de schuldeiser eerst de oorspronkelijke schuldenaar in gebreke stelt/wijst op de (betalings)verplichtingen, alvorens hij de garantsteller aanspreekt. De garantstelling kwalificeert als een zelfstandige verbintenis. Bij de borgtocht is het wel van belang dat de oorspronkelijke schuldenaar eerst wordt aangesproken, alvorens de borg kan worden aangesproken.
Wanneer het bedrag door de borg aan de schuldeiser wordt uitbetaald, treedt de borg in de plaats van de oorspronkelijke schuldeiser. Dat wordt ook wel ‘’subrogatie’’ genoemd. De borg kan het betaalde bedrag (terug)vorderen van de hoofdschuldenaar, ook wel ‘’het regresrecht’’ genoemd. Dat is in artikel 7:866 BW neergelegd. Bij garantie is geen sprake van subrogatie.
In tegenstelling tot de borgtocht, zijn er geen bepalingen omtrent de garantstelling geregeld in de wet. De wettelijke beschermingsmaatregelen die voor borgtocht gelden, staan in artikel 7:850 BW en verder, maar deze bepalingen gelden dus niet voor de garantstelling.

De garantie en de garantieovereenkomst zijn niet in de wet geregeld

De garantie en de garantieovereenkomst zijn dus niet in de wet geregeld. Dat betekent dat het erg belangrijk is dat de afspraken omtrent de garantie duidelijk in de garantieovereenkomst worden opgenomen: er zijn immers geen wettelijke (beschermings)bepalingen waar partijen op terug kunnen vallen.